Hoe we ons voorbereiden op een rustgevende nacht met EMDR in ultrakorte termijn zelfcoaching

Ik lig in mijn bed. Ik ben gaan slapen. Het was een lange en bewogen dag: 2 coachingsessies, 1 therapiesessie met een nieuwe cliënt van 2 uur met een aangrijpend onderwerp. Dit werd gevolgd door een intensieve 1:1 workshop in de middag. Daarna wilde ik mijn auto ophalen uit de werkplaats. Tevergeefs, het was niet afgemaakt vanwege een onverwachte behoefte aan grote reparaties. Shit! Woede komt weer in me op. Geen auto en hogere kosten dan verwacht en minder tijd, want ik moest met het openbaar vervoer naar huis en morgen terug naar de praktijk. Ik moet boodschappen die ik vandaag of morgenochtend wilde doen uitstellen of mijn lieve vrouw ervan overtuigen sommige ervan over te nemen. Gelukkig is ze al diep in slaap. Zo kom ik niet meer in de verleiding om die boodschappen nu te bespreken, en ik zette mijn EMDR bril op mijn neus.

Mij wordt vaak gevraagd in mijn workshops, lezingen en coachingsessies en in e-mails of het noodzakelijk is om altijd de 6 stappen van EMDR zelfcoaching te volgen om met de EMDR bril REMSTIM 3000 te kunnen werken. Ik antwoord altijd: nee, niet altijd! Dat hangt ervan af.

De 6 stappen staan op duidelijk afgebakende onderwerpen, De EMDR-bril is ook zeer nuttig in het geval van indringende situaties en vooral emotioneel belastende herinneringen, zodat we de betreffende ervaring cognitief, emotioneel en fysiek in zijn geheel zo goed mogelijk kunnen bevatten, zodat we dan onmiddellijk de snelle oogbewegingen met de EMDR-bril in gang kunnen zetten (Stap 4 van het EMDR zelfcoaching proces), in de meeste gevallen verschillende keren na elkaar tot het best mogelijke resultaat is bereikt.

Ik gebruik zelf ook regelmatig de REMSTIM 3000 om me voor te bereiden op een goede nachtrust. Zodra ik in bed lig, en net voordat ik mijn ogen sluit. Houd u daarbij niet strikt aan de 6 stappen. In plaats daarvan zet ik gewoon de EMDR-bril op, geniet van de verduistering die optreedt als ik hem opzet en begin met een toepassing.

Neem wat ons wordt aangeboden: dat kan ook niets zijn!

Ik recenseer vandaag. Ik denk aan mijn haast in de ochtend; mijn tweede coachingsessie en de daaropvolgende therapiesessie en hoe de kwestie heel dicht bij me lag. Ik voel wat verdriet, een normale reactie van medeleven.

Ik start de bril voor het eerst deze late avond. De instelling van mijn laatste toepassing is natuurlijk opgeslagen (zoals gebruikelijk bij het apparaat): voorlaatste afbuiging, hoogste snelheid. Mijn ogen volgen de lichtpuls in snel heen-en-weer geloop gedurende 30 seconden. Einde. Ik haal diep adem. Mijn verdriet maakt plaats voor de vreugde dat ik opnieuw iemand kan helpen in een bijzonder moeilijke levenssituatie. Ik neem het gevoel en ga ermee door en begin opnieuw met de bril. Bij de eerste impuls komt de herinnering aan de 1:1 workshop van vandaag in beeld en verdwijnt onmiddellijk weer. Er valt duidelijk niets over te interpreteren. Mijn stemming is stabiel. Het signaal eindigt. Ik haal diep adem. Ik sta bijna op het punt het EMDR-apparaat van mijn neus te halen als ik mezelf in de garage zie, geërgerd maar toch vriendelijk tegen de voorman van de garage. Het is toch niet zijn schuld? Ik hou niet van de evenwichtsoefening om de buitenwereld een vals beeld van mijn gemoedstoestand te geven. Ik begin de bril terwijl ik bewust rustig en regelmatig ademhaal. Na 30 seconden ben ik merkbaar trots. Omdat ik weet dat de evenwichtsoefening nuttig was, omdat het meestal nuttig is om niet onmiddellijk en rechtstreeks je ongefilterde gevoelens aan je willekeurige omgeving mee te delen. Een beetje tijd en afstand, overbrugd met een gezichtsmasker van verbazing en hulpeloosheid, geven me vaak het nodige respijt om me aan mijn gesprekspartner aan te passen en de juiste strategie te kiezen. Zo denk ik er nu over. Maar mijn lichaamsgeheugen geeft nog steeds een flauw gevoel van nederlaag. Ik voel iets in de maagstreek, heel subtiel. Waarom? Ik weet het niet. Het is niet belangrijk. Ik neem het en ga ermee door. Ik druk nog 2 keer op de startknop van de bril, dan is er rust in mijn maag. Ineens ben ik blij dat de werkplaats zo grondig te werk is gegaan en het defect aan de auto heeft gevonden. Het zal dus niet onverwacht zijn. Ik geeuw uitgebreid en voel een grote vermoeidheid over me heen komen.

Ik leg mijn bril op het nachtkastje en sluit mijn ogen. Welterusten.

Vooral voor de kleine en kleinste problemen van alledag die ons regelmatig “knellen” en ‘s nachts nog in ons binnenste rommelen, raad ik aan de EMDR-bril REMSTIM 3000 te gebruiken vlak voor het slapengaan, dus als we al in bed liggen. Maar zelfs als we niets anders bewust aan ons hoofd hebben: we bereiden onze hersenen voor op een rustige nacht door innerlijke (onbewuste) conflicten te verminderen en emotionele herinneringen tot rust te brengen of gewoon te ordenen wat we overdag hebben meegemaakt. Een rustgevende nacht, snel in slaap vallen en goed doorslapen, met talrijke REM-fasen is gewoon goed voor je. We voelen ons als herboren in de ochtend!

Tegelijkertijd, als we even stilstaan, scherpen we onze blik voor onze eigen pijnpunten, die vaak opduiken in de terugkerende trivialiteiten van het dagelijks leven. Kleinigheden die ons toch storen, ook al zouden we ons er eigenlijk niets van aan moeten trekken vanwege hun “trivialiteit”. Maar dat zijn ze duidelijk niet. Dit is waar prachtige thema’s naar voren komen voor onze reguliere EMDR zelfcoachings of zelfs begeleide coachingsessies met een coach, waar we deze specifieke kwesties dan bewust kunnen aanpakken.

Mijn aanbeveling: Poets elke avond voor het slapengaan je tanden en creëer met behulp van de EMDR REMSTIM 3000 bril een aangename mentale en emotionele rust en de nodige “zwaarte voor bed” voordat je je ogen sluit.

Ultra Short-Term Self-Coaching (EMDR) Gids

Mocht er tijdens het proces een groter probleem opduiken of naar voren komen, bewaar dat dan voor een uitgebreide EMDR zelfcoaching sessie volgens de instructies bij de 6 stappen. Ga er niet verder op in als er niet genoeg tijd is.

Met vriendelijke groet,

Uw Thomas Buhl