Co czujesz, gdy patrzysz w lustro?

Dlaczego samo pozytywne myślenie często nie wystarcza – i co naprawdę się zmienia, gdy czujemy zamiast tylko myśleć?

Moc lustrzanych chwil

Często są to te niepozorne, ciche chwile:
Spojrzenie w lustro w łazience wcześnie rano. Chwila samotności.
Widzisz swoją twarz. Może nawet mówisz do siebie.

„Jestem silny.”
„Mogę to zrobić.”
„Jestem wystarczający.”

Zwroty takie jak te od dawna należą do repertuaru pozytywnego myślenia.
Mają dodawać otuchy, siły, budować nowy obraz samego siebie.
A jednak:
A co, jeśli po prostu nie działają?
A co, jeśli wciąż powtarzasz sobie te zwroty – i nadal pozostajesz pusty w środku?

Kiedy słowa nie dotykają

Prawda jest niewygodna:
Nasz mózg nie reaguje na słowa.
Reaguje na sygnały.

Jeśli mówisz sobie „jestem pewien” –
, ale twoje ciało jest napięte, oddech płytki, a spojrzenie niepewne –
, to twój wewnętrzny głos jest zagłuszany przez to, co czujesz.

Ponieważ to, co czujesz, liczy się bardziej niż to, co mówisz.

Mała historia

Mężczyzna zaczyna codziennie rano wypowiadać przed lustrem pozytywne zdania.
Jest poważny. Ma nadzieję na zmianę.

Ale z każdym dniem czuje to mocniej:
Słowa brzmią – ale nie rezonują.
Niczego nie dotykają.
Ponieważ nie docierają do ciała.

W pewnym momencie przestaje mówić.
Po prostu stoi.
Patrzy na siebie.
I nagle pojawia się coś, co wcześniej tłumił:
Zmęczenie. Rozczarowanie. Ale także nutka nadziei.

Wyobraża sobie, jak by to było, gdyby już osiągnął swój cel.
Czuje się w środku.
I po raz pierwszy naprawdę coś czuje.

Nie słowa.
Nie koncepcje.
Ale prawdziwe, żywe uczucie.

Iluzja myślenia

Wiele osób wierzy, że zmiana zaczyna się w umyśle.
Nowe zdanie.
Nowa mantra.
Nowa myśl.

Ale myśli bez uczuć są jak muzyka bez dźwięku.
Pozostają puste.
Niczego nie zmieniają.

Tylko wtedy, gdy myśl jest ucieleśniona,
kiedy nie tylko ją wypowiadasz, ale ją czujesz –
wtedy zaczyna się zmiana.

Moment zmiany

Dlatego w autocoachingu EMDR nie mówimy o „doskonałym poznaniu”.
Ale o pierwszej pozytywnej myśli.
Myśl, która nie jest poprawna, ale uczciwa.

Zdanie takie jak:
„Przetrwałem to.”
„Mogę teraz iść dalej.”
„Mam dziś więcej możliwości.”

Takie zdania może nie są spektakularne –
ale są prawdziwe.
A to robi różnicę.

Odczuwanie zmian

To, co widzimy w lustrze, jest tylko obrazem.
To, co czujemy, jest naszą wewnętrzną prawdą.

Dlatego kluczowe pytanie nie brzmi:
„Co o sobie myślisz?”
ale:
„Co czujesz, gdy patrzysz w lustro?”

Od tego zaczyna się prawdziwa zmiana.
Nie od zdania – ale od uczucia.