Szybkie ruchy gałek ocznych w EMDR: dlaczego decydują o sukcesie lub porażce?

EMDR jest uważana za jedną z najskuteczniejszych metod przetwarzania stresujących wspomnień – zarówno w terapii, jak i w autocoachingu. Wiele osób nie docenia jednak tego, jak kluczowa dla powodzenia metody jest jakość ruchów gałek ocznych. W tym artykule dowiesz się, dlaczego często popełniane są tutaj błędy – i jak ich uniknąć.

Ruch gałek ocznych nie jest szczegółem, ale centralnym elementem

Szybkie ruchy gałek ocznych są główną aktywną zasadą EMDR. Bez nich nie może mieć miejsca żadne skuteczne przetwarzanie. Chociaż istnieje również dwustronna stymulacja za pomocą dźwięków lub dotyku, moje wieloletnie doświadczenie terapeutyczne wielokrotnie pokazało, że efekt prawidłowo kierowanych ruchów gałek ocznych jest trudny do przebicia.

I właśnie dlatego, że są one tak ważne, powinny być przeprowadzane ze szczególną ostrożnością.

Typowe błędy: zbyt wcześnie, zbyt wolno, zbyt nieprecyzyjnie

Częstym błędem – zarówno terapeutów, jak i klientów – jest zbyt wczesne zatrzymywanie ruchów gałek ocznych. Wewnętrzny proces dopiero się zaczyna, ale stymulacja jest już anulowana. Rezultat: nie ma ulgi emocjonalnej lub klient pozostaje z intensywnymi uczuciami.

Zbyt wolne tempo jest równie problematyczne. Wiele osób zaczyna ostrożnie – co jest zrozumiałe. Jednak zbyt wolne tempo może spowodować zatrzymanie procesu. EMDR wymaga płynnych, szybkich ruchów gałek ocznych – zawsze dostosowanych do tego, co jest jeszcze wygodne dla danej osoby.

Odchylenie – tj. jak daleko oczy są przesuwane w lewo i w prawo – jest również kluczowe. Jeśli ruch pozostaje zbyt scentralizowany, brakuje pełnego dwustronnego impulsu.

Powtórzenia: Klucz do głębi

Sesja EMDR nie składa się z jednej sesji. Polega ona raczej na rytmicznym naprzemiennym ruchu gałek ocznych i wewnętrznej informacji zwrotnej. „Co teraz?” – to pytanie oznacza przejście do następnej rundy. Pełny efekt rozwija się tylko poprzez wielokrotne powtarzanie.

Dlatego zalecam moim klientom: jeśli masz wrażenie, że „prawie skończyłeś”, zrób jeszcze dwie rundy. Nie z poczucia obowiązku, ale po to, by dać systemowi przestrzeń do samoregulacji. Najgłębsze zmiany często zachodzą po punkcie, w którym faktycznie chciałeś przestać.

Dlaczego urządzenia EMDR mogą pomóc

Wiele powtórzeń jest również powodem, dla którego coraz więcej terapeutów EMDR pracuje z urządzeniami. Tradycyjne machanie przed oczami klienta ma swoje fizyczne ograniczenia – ręka się męczy, a ruch jest nieregularny. Dobre urządzenie EMDR zapewnia natomiast równomierną, niemęczącą stymulację – co może znacząco poprawić jakość sesji.

Wyzwanie związane z autocoachingiem

Problem ten jest szczególnie widoczny w self-coachingu. Bez zewnętrznych wskazówek wizualnych prawie niemożliwe jest wykonywanie ruchów gałek ocznych poprawnie, płynnie i przez dłuższy czas – szczególnie w momentach naładowanych emocjonalnie. Z tego powodu opracowałem metodę autocoachingu EMDR w taki sposób, że zewnętrzny bodziec – kierowany wizualnie – jest zintegrowany od samego początku.

Jest to jedyny sposób, w jaki metoda może działać bezpiecznie i skutecznie bez terapeuty.

Wniosek: decyduje technologia, a nie metoda

Jeśli EMDR nie działa, w większości przypadków nie jest to spowodowane samą metodą – ale jej wykonaniem.
Ruchy gałek ocznych nie są drugorzędnym aspektem, ale głównym narzędziem.
Ci, którzy je rozumieją i stosują prawidłowo, mogą zainicjować głębokie zmiany za pomocą EMDR – zarówno w środowisku terapeutycznym, jak i w autocoachingu.