Dlaczego strach nie jest zasadniczo negatywną emocją?

Strach opisuje uczucie bycia “odsłoniętym”, a także “niesamowitość”. Chociaż uczucie strachu jest w większości przypadków postrzegane jako nieprzyjemne, jeśli nie zagrażające, samo uczucie jest również niezwykle przydatne: bez strachu nasi przodkowie nie byliby w stanie przetrwać. Nawet dziś strach ostrzega nasz mózg przed niezliczonymi niebezpieczeństwami. Szybko zbliżające się samochody, opuszczone parkingi w nocy, wąskie ciemne uliczki, gniewne twarze i wiele innych rzeczy, które nieświadomie postrzegamy jako zagrożenie. Nasz mózg, a zwłaszcza jego część: mózg limbiczny, ostrzega nas z prędkością błyskawicy, nawet zanim pojmiemy sytuację. Nasz “czujący mózg” jest znacznie szybszy niż nasz “myślący mózg”. Ale lęk może mieć również swoją przyczynę w zaburzeniach psychicznych, a tym samym mieć charakter patologiczny .

Co należy rozumieć przez strach?

Termin “lęk” pochodzi od łacińskiego czasownika “angere ” i greckiego “agchein”, co w tłumaczeniu na język niemiecki oznacza “zamykać gardło” lub “dusić się “. Na arenie międzynarodowej to niemieckie słowo ugruntowało swoją pozycję w kontekście filozofii egzystencjalnej i psychoanalizy. W przeciwieństwie do strachu, który wyraźnie koncentruje się na zewnętrznym zagrożeniu, lęk jest uważany za nieokreślony. Zwykle pojawia się u ludzi w sposób niekontrolowany i mimowolny.

W dziedzinie psychologii dokonuje się tutaj rozróżnienia między cechą a stanem: w pierwszej formie występuje to w sytuacjach, które są klasyfikowane jako niebezpieczne, chociaż nie ma ostrego zagrożenia. Z drugiej strony, lęk stanowy reprezentuje tymczasową emocję wynikającą z rzeczywistego zagrożenia.
Lęk przybiera różne formy. Na przykład jako

Nie są to bynajmniej odosobnione przypadki: wiele osób zgłasza, że miało już do czynienia z taką czy inną formą lęku. Według Niemieckiego Towarzystwa Psychiatrii i Psychoterapii, Psychosomatyki i Neurologii(DGPPN), jeden na ośmiu Niemców cierpi z powodu wyraźnego lęku przynajmniej raz w życiu. To zachowanie lękowe może ostatecznie prowadzić do zaburzeń lękowych i przybierać formy patologiczne. Jeśli strach w tym przypadku jest ukierunkowany i związany z obiektem wywołującym strach, często nazywany jest fobią. Słowo fobia pochodzi ze starożytnej greki i oznacza coś w rodzaju “strachu, przerażenia”.

Jak strach wpływa na nasze zdrowie i samopoczucie?

Strach, jak już wspomniano, nie jest złym doradcą per se, ale spełnia istotną funkcję jako pierwotna ludzka emocja. Ponieważ to właśnie ta podstawowa emocja pozwala nam rozpoznawać zagrożenia i odpowiednio na nie reagować. Przypomina nam, abyśmy byli bardziej uważni i ostrożni. Uzasadnione obawy dostarczają nam niezbędnej energii do mobilizacji sił, podejmowania wyzwań, podejmowania środków ochronnych i zdecydowanego działania. W wielu przypadkach to właśnie to sprawia, że najwyższa wydajność jest w ogóle możliwa. Nawet nasi przodkowie reagowali atakiem lub ucieczką w zależności od zagrożenia, dzięki tej archaicznej emocji. W związku z tym na przykład strach związany z obiektem nie jest wyłącznie emocją paraliżującą, ale także mobilizującą.
Emocja ta jest wytwarzana i kontrolowana za pomocą powiązanych sygnałów ciała w ciele migdałowatym, które jest uważane w mózgu za centrum oceny zachowań kierujących strachem. Wraz z hipokampem, ciało migdałowate pełni również inną ważną funkcję, a mianowicie buduje pamięć emocjonalną, zwaną również pamięcią ciała. Ważną rolę odgrywają tu markery somatyczne. Ludzie mają różne zachowania lękowe, które mogą prowadzić do wszystkiego, od mdłości po znaczące wybuchy lęku wraz z niepokojącymi odczuciami fizycznymi.
Jednak w przypadku nawracającej, przesadnej i nieuzasadnionej reakcji strachu, granica między lękiem niechorobowym a patologicznym może zostać przekroczona.

---